Αναδημοσίευση από το atexnos.gr

Για ακόμη μια φορά οι χρυσαυγίτες έδειξαν τον… “ανδρισμό” τους. Θύματα τους δύο ανυπεράσπιστες γυναίκες έξω από το Εφετείο Αθηνών. Γνωστή, αν μη τι άλλο, η τακτική των φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής να παριστάνουν τους μάγκες εκ του ασφαλούς: είτε χτυπώντας γυναίκες, είτε επιτιθέμενοι ανά ομάδες εναντίον ανυποψίαστων εργατών, μεταναστών και προσφύγων.

Πριν λίγες μόλις ημέρες, οι Ναζί  τραμπούκιζαν εναντίον μαθητών και γονέων στην Σαντορίνη, παριστάνοντας -δήθεν- τους “αγανακτισμένους” πολίτες. Το ίδιο είχαν πράξει προ λίγων μηνών στο Ωραιόκαστρο, όταν πουλούσαν ψευτονταηλίκι σε πρόσφυγες μαθητές του δημοτικού! Για τέτοιους θρασύδειλους κουραδόμαγκες μιλάμε.

Ο χρυσαυγίτης είναι το ανώτατο στάδιο του θρασύδειλου. Είναι ο ίδιος που την ίδια ώρα που κυνηγά ανυπεράσπιστους μετανάστες, κάθεται “σούζα” μπροστά στον βιομήχανο, τον εφοπλιστή, τον κεφαλαιοκράτη. Είναι ο ίδιος που πίσω απ’ τη βιτρίνα του -δήθεν- “πατριωτισμού” κρύβει όλη τη βρωμιά και δυσωδία του ναζισμού, των ύμνων στο Χίτλερ και στα SS. Ακόμη και για την ίδια την απεχθή ιδεολογία τους ντρέπονται.

Εκτός από θρασύδειλοι και Ναζί, τα “παλικάρια” της Χρυσής Αυγής, η σπορά των ηττημένων του ’45, είναι και κότες. Κότες λυράτες. Το απέδειξαν την επομένη της δολοφονίας του Π. Φύσσα, όταν έκαναν πως δεν ήξεραν ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί το φονιά Ρουπακιά. Το αποδεικνύουν καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης της εγκληματικής τους συμμορίας, όταν ο ένας καρφώνει τον άλλο (βλέπε Κουκούτσης, Μίχος κλπ.) προκειμένου ν’ αποφύγουν τις βαριές καμπάνες της Δικαιοσύνης.

Αυτοί είναι, λοιπόν, οι “πατριώτες” με τις “σβάστικες”, από τον φυρερίσκο τους μέχρι τον τελευταίο χρυσαυγίτη. Θρασύδειλές ναζιστικές κότες.

Ατέχνως

Από τον Γιώργο Μουργή

Την ώρα που σχεδόν 920 εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη μένουν νηστικοί, περίπου 1,5 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων πετιούνται στις χωματερές.

Πρόκειται για το ένα τρίτο του συνολικού αριθμού προϊόντων που παράγονται σε ετήσια βάση, ικανά να θρέψουν τριπλάσιο αριθμό πληθυσμού απ’ αυτόν που σήμερα υποφέρει λιμοκτονώντας από την πείνα.

Η επισιτιστική κρίση δείχνει να είναι μέρος μιας τεχνικής στο άξονα της υπερκατανάλωσης που αποφέρει μόνο κέρδη στους παγκόσμιους διατροφικούς κολοσσούς.


Ο Οργανισμός Επισιτισμού και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) αναλύοντας τα αποτελέσματα της πρώτης ειδικής έκθεσής του, καταδεικνύει τις δραματικές οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις του φαινομένου.

Στις εύρωστες οικονομικά χώρες φτάνουν στα σκουπίδια ποσότητες μαγειρεμένου φαγητού σχεδόν ίσες με την καθαρή παραγωγή τροφίμων της Υποσαχάριας Αφρικής, ενώ στα αναπτυσσόμενα κράτη οι απώλειες καταγράφονται κατά την παραγωγική διαδικασία, εξαιτίας έλλειψης υποδομών ή ανεπαρκών μεθόδων συγκομιδής.

Η αξία σε όλο το φάσμα της διατροφικής αλυσίδας που καταλήγει στα σκουπίδια ξεπερνάει τα 750 εκατομμύρια δολάρια, εξαιρώντας τα ψάρια και τα θαλασσινά. Κατά την παραγωγική διαδικασία μάλιστα σπαταλάμε νερό που ισοδυναμεί με την ετήσια ροή του ποταμού Βόλγα της Ρωσίας.




Τραγική είναι η περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην ατμοσφαιρική ρύπανση ή στην ανάπτυξη του φαινομένου του θερμοκηπίου λόγω του εκλυόμενου μεθανίου, καθώς υπολογίζεται ότι από την αποσύνθεση των τροφίμων αυτών παράγονται 3,3 δισεκατομμύρια τόνοι ρυπογόνων αερίων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της FAO, το 54% των απόβλητων τροφίμων πετιέται στη διάρκεια παραγωγής, διαχείρισης μετά τη συγκομιδή και αποθήκευσή τους, ενώ το υπόλοιπο 46% στα διάφορα στάδια επεξεργασίας, διανομής και τελικής κατανάλωσης.

Κάθε Ευρωπαίος πετά στα σκουπίδια 180 κιλά τροφίμων άξιας 600 ευρώ ετησίως.




Από την παραγωγή μέχρι την τελική κατανάλωση των νοικοκυριών χάνονται έτσι καθημερινά φυσικοί πόροι, ενέργεια αλλά και χημικές ουσίες που απαιτούνται για την παραγωγή και τη διαδικασία τελικής απόρριψής τους, με αδιευκρίνιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον των θαλασσών και του υδροφόρου ορίζοντα.

Τον Μάιο του 2015, παρόμοια έκθεση στη Γαλλία παρουσίαζε τα αποτελέσματα ερευνών στη χώρα, από το γαλλικό Οργανισμό Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ADEME).




Η δεύτερη οικονομία της ευρωζώνης, λοιπόν, πετά στα σκουπίδια ποσότητες τροφίμων ικανές να θρέψουν δέκα εκατομμύρια ανθρώπους!

Τα συμπεράσματα δείχνουν τον τρόπο και την αντίληψη όχι μόνο πώς παράγουμε αλλά και πώς καταναλώνουμε, καθώς το 13% χάνεται κατά την παραγωγή, το 14% στο στάδιο επεξεργασίας, το 28% στη διανομή και το 45% στην κατανάλωση.

Η μελέτη συγκρίνοντας το ύψος των απόβλητων τροφίμων, σε όγκο και σε οικονομικό κόστος κάθε φάσης της διατροφικής αλυσίδας, ανατρέπει το γεγονός ότι βασικός υπεύθυνος για όσα καταλήγουν στα σκουπίδια είναι ο καταναλωτής…

Οι καταναλωτικές συνήθειες μπορεί να ευθύνονται για το ένα τρίτο των τροφίμων που πετιούνται στη Γαλλία, όμως το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το έχουν εστιατόρια και εταιρείες catering.

Η έρευνα έδειξε ότι αυτά που πετιούνται περισσότερο είναι φρούτα και λαχανικά, αφού καταστρέφονται ευκολότερα στην παραγωγή ή διαλογή τους καθώς επηρεάζονται από τις οικονομικές μεταβολές των αγορών και της ζήτησης, τρόφιμα ζωικής προέλευσης, σιτάρι που πετιέται στο στάδιο παραγωγής του ψωμιού.




Στη χώρα μας η μνημονιακή κρίση αποσάθρωσε βασικούς πυλώνες της οικονομίας, ενώ μεγάλα τμήματα της κοινωνίας εξωθήθηκαν βίαια στο περιθώριο. Καθημερινές εικόνες συσσιτίων, άστεγων, ανθρώπων να ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια, συνθέτουν το παζλ της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας των μνημονίων, την ώρα που μένουν αδιάθετοι τόνοι σοδειών στα χωράφια, εργοστάσια εγκαταλείπουν κάθε παραγωγική διαδικασία και το ένα λουκέτο διαδέχεται το άλλο. Το αυτοοργανωμένο κίνημα και η αλληλεγγύη ανέδειξαν τρόπους διασύνδεσης της κατακερματισμένης κοινωνίας με τη διαχείριση πόρων αναπτύσσοντας συλλογική δράση και καλύπτοντας βασικές ανάγκες με επιτυχία.




Το κίνημα «Χωρίς Μεσάζοντες», τα συνεργατικά σχήματα ή οι συνεταιρισμοί μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών, η αυτοοργάνωση ανέργων για αλληλέγγυα συλλογή ελιάς σε χωράφια που παραχωρήθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους, η διαχείριση αδιάθετων προϊόντων από τα ράφια ή βρώσιμων προϊόντων αγροτικής παράγωγης, όπως το παράδειγμα των κερασοπαραγωγών, τo αυτοδιαχειριζόμενo εργοστάσιo της ΒΙΟ.ΜΕ. μαζί με τόσες άλλες δράσεις, δείχνουν το δρόμο για το εγχείρημα μιας άλλου τύπου οικονομίας.

Μιας οικονομίας με δομικά χαρακτηριστικά που εδράζονται στην κοινωνική αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα της ανθρωπινής ύπαρξης.

Καταρρίπτοντας έτσι το νεοφιλελεύθερο αστικό μύθο του αγοραίου καταναλωτισμού, της κατασπατάλησης πόρων και της αδιαφορίας προς την οικολογική προστασία του περιβάλλοντος.

Μιας οικονομίας που έστω σε μικρογραφία μπορεί να αποτελέσει απάντηση αντίστασης από τα αριστερά, σε όσους ορέχτηκαν την ελπίδα και την αξιοπρέπεια της κοινωνίας κάνοντας πολιτική καριέρα με βάση την απόγνωση και τις ψευτοϋποσχέσεις.

Μήπως έφτασε άραγε η ώρα για μια οικονομία που θα εξοικονομεί ανθρωπινούς πόρους, πετώντας στις χωματερές μόνο πολιτικά σκουπίδια και όχι τρόφιμα; Αν απειλείται η ανθρωπινή υπόσταση έναντι της οικονομίας της αγοράς ή της δικής τους «πολιτικής οικονομίας», καιρός είναι τάχιστα να τους πετάξουμε στη χωματερή!




Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, την Παρασκευή 28.10.2016

Εσείς κι εμείς μαζί, είναι η ERT Open. Και τώρα χρειάζεται την στήριξη μας πιο πολύ από ποτέ.

Ξεχνάνε, ότι η ERT Open γεννήθηκε από το "μαύρο". Και έχει αντισώματα. Δεν μπορεί να πεθάνει λοιπόν από το "μαύρο".  

Πρέπει απλώς κι εμείς και εσείς να είμαστε σταθερά εδώ και να της κρατάμε το μικρόφωνο μέχρι να ξανακουστεί η φωνή της σύντομα εκεί που ανήκει.

Στους 106,7


Ακούστε παρακάτω το ηχητικό:

Το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης συνεχίζουν και φέτος τη συνεργασία τους παρουσιάζοντας την «Αριάγνη», δεύτερο μέρος της τριλογίας του Στρατή Τσίρκα «Ακυβέρνητες πολιτείες».. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που ξεκίνησε με μεγάλη επιτυχία την περασμένη θεατρική περίοδο καθώς για πρώτη φορά μεταφέρεται στην ελληνική σκηνή το εμβληματικό αυτό έργο της μεταπολεμικής νεοελληνικής πεζογραφίας.



Μια σταθερή ομάδα δέκα ηθοποιών, συνεργάζεται με τρεις διαφορετικούς σκηνοθέτες που ζωντανεύουν ο καθένας από τη δική του οπτική, ένα μέρος της τριλογίας. Έτσι μετά τη «Λέσχη», σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου που παρουσιάστηκε και φέτος σε επανάληψη στη σκηνή του Υπογείου, τη σκυτάλη παίρνει ο Γιάννης Λεοντάρης στη σκηνή της Φρυνίχου με την «Αριάγνη», ενώ θα ακολουθήσει, επίσης στη σκηνή της Φρυνίχου η «Νυχτερίδα» σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα μέρη της τριλογίας του Τσίρκα είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους, όπως και οι παραστάσεις. Με λίγα λόγια δε χρειάζεται να έχει παρακολουθήσει κανείς το πρώτο μέρος για να μπορέσει να παρακολουθήσει το δεύτερο ή το τρίτο.



Η «Αριάγνη» είναι πορεία σ΄ έναν επικίνδυνο λαβύρινθο και πεδίο σκληρών και οδυνηρών συγκρούσεων. Στην Αίγυπτο του 1943, η σύγκρουση του κεντρικού ήρωα Μάνου Σιμωνίδη με τον ίδιο του τον εαυτό και το δίλημμα πολιτική δράση ή καλλιτεχνική έκφραση, συνυπάρχει με μία σειρά άλλων συγκρούσεων: με τον κυνισμό της ελληνικής αστικής τάξης και τωνάγγλων συμμάχων, με την σταλινική νοοτροπία του κομματικού μηχανισμού, με τη σαρκικότητα του έρωτα και τέλος, με το ανοιχτό πνεύμα της Αριάγνης, του προσώπου στο οποίο ο Τσίρκας εμπιστεύεται τον μίτο για την τελική έξοδο από τον λαβύρινθο όπου ο Μάνος Σιμωνίδης είναι εγκλωβισμένος. Ο Σιμωνίδης, τραυματισμένος από την αρχή του έργου μετά από αεροπορικό βομβαρδισμό, βιώνει και σωματικά τις παραπάνω συγκρούσεις μένοντας μετέωρος ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα, τον εφιάλτη και το βίωμα.



ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ



Ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιάννης Λεοντάρης σημειώνει: ο ίδιος ο τίτλος του μυθιστορήματος του Τσίρκα θέτει το θεμελιώδες ερώτημα για τον σκηνοθέτη: ποιος είναι ο πρωταγωνιστής αυτού του έργου; Ποιοι είναι οι βασικοί πόλοι της σύγκρουσης που περιγράφει ο συγγραφέας; Όταν δέχεσαι να μετατρέψεις ένα εμβληματικό κείμενο-ποταμό 350 σελίδων σε θεατρικό κείμενο 80 σελίδων, ήδη το έχεις προδώσει. Προδίδοντάς το όμως, μπορείς ταυτόχρονα να παραμένεις “ερωτευμένος” μαζί του. Το σημαντικό δεν είναι να δώσεις διαπιστευτήρια “πίστης” στο κείμενο του Τσίρκα αλλά να αυθαιρετήσεις δημιουργικά, με απόλυτο σεβασμό στην ποιητική του και την ιδεολογία του. Η παράσταση, πέρα από τους δύο βασικούς πόλους σύγκρουσης του κειμένου του Τσίρκα, τον Μάνο και το Ανθρωπάκι, δημιουργεί έναν τρίτο ισχυρό πόλο, δίνοντας στον κυνικό πολιτευτή Μερτάκη, το ρόλο του κονφερανσιέ. Αυτός αποτελεί και τον κεντρικό άξονα της παράστασης καθώς με την ρητορική του επιχειρεί να παγιδεύσει και να “χειριστεί” την σκέψη των θεατών. Έτσι, η παράσταση αποκτά χαρακτηριστικά performance καθώς οι συγκρούσεις συμβαίνουν και τα αδιέξοδα προκύπτουν “εδώ και τώρα”, ενώπιον των θεατών οι οποίοι εμπλέκονται σ’αυτά. Την τελική λύση στο αδιέξοδο καλείται να δώσει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή η Αριάγνη, όχι δραματουργικά, ως μυθιστορηματικός ήρωας του Τσίρκα, αλλά σκηνικά, ως ηθοποιός της παράστασης.





Ταυτότητα παράστασης

Διασκευή-Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Λεοντάρης

Σκηνικά-Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου

Επιμέλεια κίνησης: Νικολέτα Ξεναρίου

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Βοηθός σκηνοθέτης: Μαριλένα Κατρανίδου



Διανομή ( με αλφαβητική σειρά)

Θανάσης Βλαβιανός, Παντελής Δεντάκης, Θανάσης Δήμου, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώτα Μηλίτση, Ηλέκτρα Νικολούζου, Δημήτρης Πασσάς, Ερατώ Πίσση Μάνος Στεφανάκης.



Φωτογράφος παράστασης: Μυρτώ Αποστολίδου



Χώρος Διεξαγωγής:

Φρυνίχου 14, Πλάκα

τηλέφωνο ταμείου: 2103222464



Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη στις 18.00

Πέμπτη, Παρασκευή20:30

Σάββατο , Κυριακή 21:00



Τιμές Εισιτηρίων:

Τετάρτη & Παρασκευή: 15€ γενική, 10€ μειωμένο και 8€ οι άνεργοι

Πέμπτη: 10€ γενική είσοδος

Σάββατο: 18€ γενική και 12€ μειωμένο, ανέργων

Κυριακή: 16€ γενική και 12€ μειωμένο, ανέργων

Με τη δέσμευση της περιουσίας του Άκη Τσοχατζόπουλου και την επιδίκαση αποζημίωσης του Δημοσίου με ποσό 1.570.000 ευρώ , εκ των οποίων το 1 εκατομμύριο «χρεώθηκε» στον πρώην υπουργό, ολοκληρώθηκε η τελεσίδικη ετυμηγορία της δικαιοσύνης για τις «χρυσές μίζες» από εξοπλιστικά προγράμματα.

Έπειτα από τρεις συνεδριάσεις για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της απόφασης, το Πενταμελές Εφετείο εν μέσω εντάσεων και εκνευρισμών διέταξε τη δήμευση κάθε περιουσιακού στοιχείου του πρώην υπουργού.

Αποδέσμευσε ωστόσο τρία ακίνητα της κόρης του πρώην υπουργού Αρετής Τσοχατζοπούλου καθώς και λογαριασμούς, με συνολικό ποσό 15 χιλιάδες ευρώ, ενώ τής επιστέφονται κάποια τιμαλφή. Σημειώνεται ότι η Αρετή Τσοχατζοπούλου έχει διαθέσει στο Δημόσιο τρία ακίνητα από την αρχή της υπόθεσης. Αποδεσμεύεται επίσης το διαμέρισμα που πλέον διαμένει η Βίκυ Σταμάτη στο Χαλάνδρι, καθώς επίσης και τρία ακίνητα και ένα οικόπεδο της πρώην συζύγου του πρώην υπουργού Γκούντρουν Μολντενάουερ, η οποία έχει επιστρέψει στο Δημόσιο ποσό περίπου 1,2 εκατομμυρίων ευρώ.

Οι παρόντες στο δικαστήριο καταδικασθέντες που οδηγούνται στη φυλακή θα κρατηθούν απόψε στο τμήμα Μεταγωγών.

Αύριο το πρωί ο πρώην υπουργός αναμένεται να μεταχθεί στις φυλακές Χαλκίδας ενώ η κ. Αρετή Τσοχατζοπούλου πιθανότατα θα κρατηθεί στις φυλακές Ελαιώνα μέχρι να προσμετρηθεί ο χρόνος που έχει ήδη εκτίσει . Στο ίδιο κατάστημα πιθανολογείται ότι θα παραμείνει για όσο χρόνο απαιτείται μέχρι να λάβει αποφυλακιστήριο και η κ. Σταμάτη.

Η εφηβεία είναι, για πολλούς, η πιο σημαντική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου. Για το λόγο αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από γονείς και ειδικούς. Πάντοτε υπάρχουν προκλήσεις τις οποίες οι γονείς που μεγαλώνουν έναν/μια έφηβο θα κληθούν να χειριστούν.


Σειρά ομιλιών και συζητήσεων για τα πιο σημαντικά αυτά θέματα της εφηβείας, που ξεκινώντας από αυτό το Σάββατο 4 Νοεμβρίου θα διαρκέσουν μέχρι τον Φεβρουάριο του 2018, διοργανώνει η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου μας.


Εισηγητές θα είναι ο Παιδοψυχίατρος κ. Ευστράτιος Πάλλης και η Κοινωνική Λειτουργός κ. Ματίνα Ταβουλαρέα.


Οι ομιλίες θα γίνουν στο 2ο όροφο του Δημαρχείου (Αγ. Δημητρίου 55) στις 6 το απόγευμα και το πρόγραμμα τους έχει ως εξής:

• Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017 - “Ο ρόλος της πατρικής φιγούρας στην Οικογένεια”
• Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017 - “Προβληματισμοί γονέων και παιδιών μέσης εφηβείας για το μέλλον τους”
• Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018 - “Εφηβεία και Αυτογνωσία”
• Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018 - “Ψυχοσωματικά προβλήματα σε παιδιά και εφήβους. Ψυχαναγκασμοί”

Ο Λάμπρος Φισφής καταφέρνει να δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής που όλοι αγαπάμε να μισούμε (ή και αντίστροφα). Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που και το «Τι Ζούμε;», η πρώτη επιθεώρηση που υπογράφει και συν-σκηνοθετεί με τον πολυτάλαντο Γιάννη Σαρακατσάνη αποτελεί μια ωδή στην καθημερινότητα, μέσα από ήρωες της διπλανής πόρτας… Αν τυχαίνει βέβαια να μένετε δίπλα σε τρελοκομείο!
Από 31 Οκτωβρίου στη σκηνή του ιστορικού θεάτρου Βέμπο ανεβαίνουν οι ίδιοι μαζί με μια εξαιρετική ομάδα κωμικών.
Υπόθεση των πρώτων 7 λεπτών
Ελλάδα του σήμερα. Ένας μάγκας ταβερνιάρης με ψυχή, μια γριά σε απόγνωση, ένα φιλοσοφημένο πρεζάκι, ένα κοριτσάκι ερωτευμένο με τον Ντάνο, ένας Γκέι- Χωριάτης-Αλβανός, μια πληγωμένη Ελλάδα και το αθάνατο Κέφι σχολιάζουν τα κακώς κείμενα της ζωής μας, σατιρίζουν αυτούς που μας έφτασαν ως εδώ, χαρίζουν γέλιο μέχρι δακρύων και μας θυμίζουν από τι είμαστε φτιαγμένοι! Μέχρι που κάτι γίνεται και άπαντες βρίσκουν έναν άδοξο θάνατο. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στα πρώτα… 7 λεπτά της επιθεώρησης.
Τα υπόλοιπα 113 λεπτά θα:
• απολαύσουμε τις περιπέτειες κανονικών ανθρώπων μέσα από σκηνικά της καθημερινής μας ζωής.
• δούμε τι συμβαίνει όταν το κινητό μας χαλάει.
• ταξιδέψουμε με low cost αεροπορικές.
• ζήσουμε το δράμα ενός ευαίσθητου σερβιτόρου.
• μαγευτούμε από την ερμηνεία ενός Κύπριου ηθοποιού.
• χωρίσουμε μέσα σε ένα ΙΚΕΑ.
• δούμε μια εκδοχή της μετά θάνατον ζωής.
• μάθουμε πόσο επηρεάζουν τα ζώδια τις πράξεις μας
• γνωρίσουμε έναν επαναστατικό τρόπο γυμναστικής και θα βιώσουμε την πιο αληθινή ταινία πορνό.
Αλλά πάνω από όλα…
… θα περάσουμε ένα δίωρο γελώντας και, αν είμαστε τυχεροί, θα δώσουμε μια αισιόδοξη απάντηση στο ερώτημα «Τι Ζούμε;».

Πρόκειται για μια διαδραστική παράσταση υψηλής ενέργειας με γρήγορο ρυθμό, με σκετς, stand up comedy, τραγούδια και-φυσικά- άφθονες δόσεις σουρεαλισμού. Στόχος όλων των συντελεστών είναι να ξανά-συστήσουν στο κοινό την επιθεώρηση, αυτό το παρεξηγημένο θεατρικό είδος.



 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Τι Ζούμε;
Κείμενα: Λάμπρος Φισφής
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης, Λάμπρος Φισφής
Ερμηνεύουν: Γιώργος Αγγελόπουλος, Μιχάλης Μαθιουδάκης, Δημήτρης Μακαλιάς, Αλεξάνδρας Ούστα, Ζήσης Ρούμπος, Γιάννης Σαρακατσάνης, Λάμπρος Φισφής, Ειρήνη Ψυχράμη.
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κουστούμια: Καραπούλιου Μαρία
Συμβολή στα κείμενα: Μιχάλης Μαθιουδάκης, Γιάννης Σαρακατσάνης
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
Θέατρο Βέμπο, Καρόλου 18 Αθήνα, μετρό Μεταξουργείο
Κυριακή στις 21.30
Δευτέρα, Τρίτη στις 21.00
Έναρξη: Τρίτη 31 Οκτώβρη
Τηλ. Επικοινωνίας: 210-5229519
Προπώληση: Ταμεία θεάτρου και www.viva.gr
Τιμές εισιτηρίων: Από 13 ευρώ

Ο Πολυχώρος Vault παρουσιάζει το μονόλογο «Νικολέτα Νομικού Συγγρού: Ο Ανδρέας μου»σε κείμενο - σκηνοθεσία Σίμου Παπαναστασόπουλου, με την Ιωάννα Γκαβάκου στο ρόλο της Νικολέτας Νομικού-Συγγρού και μουσική της Νένας Βενετσάνου, από το Σάββατο 11 Νοεμβρίου, κάθε Σάββατο στις 19:00 και Κυριακή στις 21:00, ως την Κυριακή 7 Ιανουαρίου.



   Το έργο “Νικολέτα Νομικού-Συγγρού: Ο Ανδρέας μου” είναι ο δεύτερος από τους επτά Μονολόγους που θα παρουσιαστούν τη νέα θεατρική περίοδο στον Πολυχώρο Vault, με αφορμή το θεατρικό project "Ο Γιος μου...".

   Επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις, στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά μάνες μιλάνε για τους γιους τους. Επτά γυναίκες ηθοποιοί θα παρουσιάσουν επτά μονολόγους απλών γυναικών που μιλάνε για τα παιδιά τους, που εμείς γνωρίσαμε ως άντρες σπουδαίους και διακεκριμένους, που έλαμψαν με την προσωπικότητα, το έργο, την ευφυΐα, το ταλέντο, την τέχνη ή την επιστήμη τους (Καβάφης, Μάντζαρος, Σολωμός, Συγγρός, Μακρυγιάννης, Ψυχάρης, Μέγας Αλέξανδρος). Επτά σημαντικοί άντρες του παρελθόντος που η ζωή και το έργο τους παραμένει ακόμα πηγή έμπνευσης για τους σύγχρονους, μέσα από μια γυναικεία ματιά.

   Ήδη από τον Οκτώβρη παρουσιάζεται με επιτυχία “ο Γιος μου Νικόλας Μάντζαρος” της Χρύσας Σπηλιώτη σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου με την Χρύσα Σπηλιώτη στο ρόλο της Ρεγγίνας Μάντζαρου.


ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Γεννημένη στη Χίο το 1807, ορφανή από πολύ μικρή, αλλά από εύπορη οικογένεια, η Νικολέτα Νομικού-Συγγρού σε ηλικία 13 ετών, παντρεύεται τον Δομένικο, γιατρό σπουδασμένο στο Παρίσι και 21 χρόνια μεγαλύτερό της. Η επανάσταση στη Χίο ενάντια στους Τούρκους κατακτητές και η απάντηση των Οθωμανών με την καταστροφή του νησιού το 1822, αναγκάζει την οικογένεια, που χάνει όλη την περιουσία της, να ξεκινήσει μια περιπλάνηση από Άνδρο, Τήνο και Σύρο μέχρι Κωνσταντινούπολη και Ταϊγάνι της Ρωσίας. Με τη σκληρή δουλειά του Δομένικου αποκτούν οικονομική ευχέρια και φήμη. Η Νικολέτα φέρνει στον κόσμο δύο παιδιά, το Γιώργο, που μέλλει να ζήσει μόνο 28 χρόνια, και τον Ανδρέα με τον οποίο συνδέεται με μια σχέση «μητέρας διευρυμένων καθηκόντων» όπως λέει η ίδια.  

   Ο Ανδρέας Συγγρός θεωρείται ο μεγαλύτερος εθνικός ευεργέτης, αλλά και μια από τις περισσότερο αμφιλεγόμενες και πολυσυζητημένες προσωπικότητες της Ελληνικής κοινωνίας του 19ου αιώνα. Ξεκινώντας τη σταδιοδρομία του στα 15 ως βοηθός λογιστή σε μία εμπορική επιχείρηση της Κωνσταντινούπολης, κατορθώνει σε ηλικία 24 ετών να γίνει ένας από τους πλουσιότερους εμπόρους και αργότερα ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, δημιουργώντας τράπεζες σε Ελλάδα και Κωνσταντινούπολη, εισάγοντας τον καπιταλισμό και την έννοια του χρηματιστηρίου στην Ελλάδα. Η ανάμειξή του στην υπόθεση των μεταλλείων του Λαυρίου το 1871, μετά από απαίτηση του Βασιλιά Γεώργιου, που γίνεται η αιτία οικονομικής καταστροφής πολλών Ελλήνων (μεταξύ όλων και του Εμμανουήλ Ροΐδη) πυροδοτεί βέλη ενάντια στο όνομα και την προσωπικότητά του. Αργότερα παντρεύεται και στο τέλος της ζωής του, τόσο ο ίδιος, όσο και η γυναίκα του διαθέτουν ολόκληρη σχεδόν την περιουσία τους σε αγαθοεργίες και στη διάθεση του ελληνικού κράτους.

   Η παράσταση παρακολουθεί την πορεία της οικογένειας Συγγρού σε μία ταραγμένη, μεταβαλλόμενη εποχή της Ελληνικής ιστορίας, βουτάει βαθιά στην ψυχή της ηρωίδας και ανιχνεύει τη συμβολή της στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του επιφανούς γιού της.



Συντελεστές

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Σίμος Παπαναστασόπουλος

Εικαστική Επιμέλεια: Ιωάννα Γκαβάκου – Σίμος Παπαναστασόπουλος

Μουσική: Νένα Βενετσάνου

Σχεδιασμός Φωτισμού: Άκης Σαμόλης

Καπέλα: Έφη Καρακώστα

Κοστούμι: Κωνσταντίνα Φιλιππάκου

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Video: Γιώργος Οικονομέας

Παραγωγή: Πολυχώρος Vault



Ερμηνεία: Ιωάννα Γκαβάκου



Λίγα λόγια για το θεατρικό project : Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ

   Επτά μάνες μιλάνε για τους γιους τους. Επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις, στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά γυναίκες ηθοποιοί θα παρουσιάσουν επτά μονολόγους απλών γυναικών που μιλάνε για τα παιδιά τους, που εμείς γνωρίσαμε ως άντρες σπουδαίους και διακεκριμένους, που έλαμψαν με την προσωπικότητα, το έργο, την ευφυΐα, το ταλέντο, την τέχνη ή την επιστήμη τους (Καβάφης, Μάντζαρος, Σολωμός, Συγγρός, Μακρυγιάννης, Ψυχάρης, Μέγας Αλέξανδρος)



   Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος σκηνοθετεί και παρουσιάζει τη Ρεγγίνα Τουρίνη - Μάντζαρου (μητέρα του Νικόλαου Μάντζαρου), μονόλογο που έγραψε και θα ερμηνεύσει η Χρύσα Σπυλιώτη, ο Σίμος Παπαναστασόπουλος έγραψε και σκηνοθετεί το μονόλογο της Νικολέτας Νομικού – Συγγρού (μητέρας του Ανδρέα Συγγρού) που θα ερμηνεύσει η Ιωάννα Γκαβάκου, ο Κοραής Δαμάτης έγραψε και σκηνοθετεί το μονόλογο της Χαρίκλειας Καβάφη (μητέρα του Κωνσταντίνου Καβάφη), που θα ερμηνεύσει η Βάνα Παρθενιάδου, ο Περικλής Μοσχολιδάκης έγραψε και σκηνοθετεί το μονόλογο της Αγγέλικας Νίκλη – Σολωμού (μητέρα του Διονύσιου Σολωμού) που θα ερμηνεύσει η Μάγδα Κατσιπάνου, ο Μενέλαος Καραντζάς σκηνοθετεί το κείμενο που έγραψε ο Χρήστος Καρασαββίδης για τη Φροσύνη Μπιάζη – Ψυχάρη (μητέρα του Γιάννη Ψυχάρη) που θα ερμηνεύσει η Αγγελική Καρυστινού, η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου σκηνοθετεί το μονόλογο που έγραψε ο Γιώργος Μεσσολογγίτης για τη Βασιλική Τριανταφύλλου (μητέρα του Ιωάννη Μακρυγιάννη) που θα ερμηνεύσει η Ευγενία Αποστόλου, και o Σήφης Μάινας θα σκηνοθετήσει το μονόλογο την έγραψε και θα ερμηνεύσει η Κάτια Σπερελάκη για την Ολυμπιάδα (μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου)



Το project αυτό θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν 2018-19 με επτά ακόμη μάνες σπουδαίων ανδρών.

Από Παρασκευή 10 έως Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017



 



Η ιστορία έχει γραφτεί και έχει δώσει στον Dr. Lonnie Smith μία εξέχουσα θέση – μία θέση ανάμεσα στους μεγάλους της jazz, ανάμεσα στις προσωπικότητες που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά και οριστικά το πρόσωπο αυτής της μουσικής.  Εδώ και μισό αιώνα τώρα, ο «Δόκτωρ» του φανκ, ο μάγος με το τουρμπάνι και το όργανο Hammond συνεχίζει να γοητεύει το κοινό σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Lonnie Smith ανήκει στους αδιαμφισβήτητους μετρ του τζαζ φανκ, έτσι όπως ορίζεται αυτό το ιδίωμα από τα μέσα των 60’s ως τις μέρες μας. Ως πιανίστας και οργανίστας, ο Lonnie ξεκίνησε την καριέρα του με τον κιθαρίστα George Benson και μεγαλούργησε πλάι στον σαξοφωνίστα Lou Donaldson, όμως συνεργάστηκε με πολλά ιερά τέρατα της μουσικής όπως Dizzy Gillespie, Lee Morg an, Grover Washington Jr, Jimm y McGriff, Frank Foster, Ron  Carter και τραγουδίστριες όπως η Gladys Knight, η Esther Phillips, η Dionne Warwick, και η Etta James!  Τα πρώτα καλλιτεχνικά του βήματα καταγράφηκαν σε ιστορικά soul jazz άλμπουμ της Blue Note – όπως το “Drives” ή το “Turning Point” – με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία καθώς, μέσα από ένα αυθεντικό soul feeling, έδιναν νέα πνοή στην jazz και την pop εκείνης της περιόδου.

Ο Lonnie Smith έβαζε στο ρεπερτόριό του κλασικά rock standards από Beatles και Bloo d Sweat & Tears, πράγμα που του επέτρεπε να έχει διαρκή επαφή με ένα νεανικό ακροατήριο. Η θρυλική καριέρα του Lonnie Smith συνεχίστηκε και στις επόμενες δεκαετίες με εξαιρετικές δουλειές σε πολλές δισκογραφικές  εταιρείες  που αγκάλιαζαν όλες τις όψεις της jazz, της soul, του rock κ.ο.κ., με νεύρο και ζωντάνια στο παίξιμό του – και με τον τίτλο “Dr.” να τον συνοδεύει αναπόσπαστα – αποτελεί μία από τις πιο σταθερές hot αναφορές στη σύγχρονη σκηνή της jazz. Την περασμένη χρονιά, μετά από 45 συναπτά έτη, ο Dr. Lonnieεπιστρέφει στην ιστορική Blue Note με την οποία έκανε τα πρώτα του βήματα και κυκλοφορεί το εκπληκτικό άλμπουμ “Evolution”, ενώ φέτος ανακηρύχθηκε σεNEA Jazz Master που ήρθε να συμπληρώσει όλες τις άλλες του βραβεύσεις.  Η μουσική του Smith αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους σύγχρονους μουσικούς κάθε είδους – συμπεριλαμβανομένου του hip hop – ενώ θεωρείται ως ένας από τους στυλοβάτες της acid jazz. Ο Dr. Lonnie Smith, πασίγνωστος στο κοινό μας μέσα από τις εκπληκτικές εμφανίσεις του στο Half Note Jazz Club, επανέρχεται με την απίθανη μπάντα του, για να γκρουβάρει τις νύχτες μας με τους ήχους του Hammond, όπως μόνο αυτός ξέρει.

The ... Groove Master returns



Dr. Lonnie Smith: όργανο Hammond

Jonathan Kreisberg: κιθάρα

Xavier Breaker : ντραμς











HALF NOTE JAZZ CLUB

Τριβωνιανού 17, Μετς



Ώρα έναρξης: Παρ. & Σαβ.: 22.30, Κυρ. & Δευτ.: 21.30



Είσοδος: 20 ευρώ (μπαρ), 25 ευρώ (Β’ Ζώνη), 30 ευρώ (Α’ Ζώνη)



*** την Δευτέρα 13/11 έκπτωση 5 ευρώ σε όλες τις ζώνες
 για κατόχους κάρτας ανεργίας και φοιτητές



Προπώληση: viva.gr, 11 876, artinfo.gr, MediaMarkt,  SevenSpots, 
ReloadStores, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης 



Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 9213310

μια πολυμορφική παράσταση του Γιώργου Λουτσέτη, στην οποία συνομιλούν η μουσική με τις εικόνες, μέσα από αφορμές που δίνουν τρεις στίχοι από την “Ιθάκη” του Κωνσταντίνου Καβάφη.

Η μουσική, οι προβολές, τα θεατρικά, η κίνηση, βρίσκονται άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, ώστε να δομούν την υπόθεση η οποία παρουσιάζει μουσικές, ποιητικές και κινηματογραφικές αναφορές, πάνω στα θέματα που πραγματεύεται, μέσα από το προσωπικό πρίσμα του δημιουργού της παράστασης.

Ο συνθέτης Γιώργος Λουτσέτης υφαίνει το μαγικό χαλί του ταξιδιού σε μια in situ συνεύρεση των θεατών. Τρία οργανικά μέρη, τρείς πράξεις το ταξίδι της πορείας δημιουργού και θεατών προς την πολυπόθητη Ιθάκη! Τρεις πράξεις – τρεις αυτόνομες νοηματικές ενότητες – οι οποίες χαρακτηρίζουν μια πορεία, μέσα από τις πρωταρχικές ελπίδες και τους στόχους της ζωής, τους αγώνες και τις μάχες που κερδίζονται ή χάνονται στη διαδρομή, ο διαρκής αγώνας και το ταξίδι προς την Ιθάκη!

Μαζι με τους συνεργάτες του παρουσιάζει συνθέσεις δικές του αλλά και έργα εξαιρετικών δημιουργών, πρωτότυπα κείμενα, στίχους και ποιήματα εκλεκτών δημιουργών, μορφοποιώντας ένα μουσικό και νοηματικό οδοιπορικό.

Οι μουσικοί συνομιλούν, μέσα από τις προβολές, με εικόνες και ήχους, οι οποίες δε λειτουργούν συμπληρωματικά, αλλά ως μέρος μιας ορχήστρας.
Στην παράσταση ακούγονται πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις του Γιώργου Λουτσέτη, παρουσιάζονται πρωτότυπα κείμενα, στίχοι και ποιήματα, καθώς και φωτογραφίες εξαιρετικών δημιουργών, πλαισιωμένα με έργα των παρακάτω δημιουργών (μεταξύ άλλων):

Yann Tiersen, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Ennio Morricone, Michael Nyman, John Lennon, Pink Floyd, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ελένη Καραΐνδρου, Σταύρος Ξαρχάκος, Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Γκάτσος, Κώστας Βάρναλης, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Charlie Chaplin, Οδυσσέας Ελύτης, Pablo Neruda.

Σταθμοί της παράστασης:

Η παράσταση παρουσιάστηκε το 2015 (Χανιά: Δημοτική Πινακοθήκη, Αίθουσα «Μ. Κατράκης», Νεώριο Μόρο – Ιεράπετρα: Αίθουσα «Μ. Μερκούρη»), το 2016 (Χανιά: Θέατρο «Δ. Βλησίδης» - για την ΕΛΕΠΑΠ), και το 2017 (Ηράκλειο: Θεατρικός Σταθμός – για το Spin the wheel/ποδήλατο με νόημα). Έχει παρουσιαστεί με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική νοηματική γλώσσα, σε επιλεγμένες παραστάσεις. Στην πορεία της, έχει κερδίσει τα θετικά σχόλια του κοινού, ως προς την πολυμορφικότητα και άρτια δομή της, καθώς και για την επαγγελματική ερμηνεία των συντελεστών. 

Συντελεστές της παράστασης:

Γιώργος Λουτσέτης

Ιδέα - δομή παράστασης, σκηνοθεσία, πιάνο - τραγούδι.



Ελισάβετ Βερούλη

Τραγούδι- φωνητικά



Κώστας Πανταζής
Μπουζούκι, κιθάρα



Δέσποινα Χιωτίδου

Φλάουτο



Συμμετέχουν οι ηθοποιοί

Ρούσσα Μαρκάκη

Χάρης Αργυρόπουλος



Shadow movements

Κάλλι Ρουμελιώτου

Έρη Κεχρά

Γρηγορία Οικονομάκη
Θάλεια Ραγκούση

Κώστας Βερονίκης

και ο μικρός Γιώργος Τσιχλάκης

Ηχογραφημένη φωνή

Κατερίνα Παπαδάκη



Χειρισμός προβολών

Αντρέας Λουτσέτης



Φωτισμοί-Ήχος

Μιχάλης Τριανταφύλλου
ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema

ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)

Τηλ.210 8220008: 210 8220023

Τιμή εισιτηρίου: 10€ - 5€ (φοιτητές, άνεργοι, πολύτεκνοι)

Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο.